Westkust van The Northland

Zondag zijn we vertrokken uit het geweldige histel in Ahipara. Zou hier wel weken kunnen blijven met dit weer maar ja er schijnen nog meer mooie plekjes te zijn in NZ ;-)

Heb die automaat eindelijk door dus die gemiddelde snelheid gaat omhoog! Nu geen 40 meer hihi.. Zoals jullie weten vind ik het heerlijk om te rijden dus geniet ook als we over de bochtige wegen rijden. Muziekje erbij, wat wil je nog meer!

Na een uurtje rijden kwamen we bij een pontje aan dat ons naar Rawene bracht. Schattig klein dorpje waar we in een cafe met een terras dat over het water was gebouwd heerlijk even in het zonnetje hebben gezeten en natuurlijk niet te vergeten... een cappucino gedronken!

Daarna via Opononi en Omepere richting het Kauri bos gereden. Het landschap veranderde nu snel. De heuvel verdwenen, vlakke stukken land met veel koeien (eigenlijk net Nederland). Bij Omepere grote zand duinen, niet te vergelijken met die van ons. Deze zijn echt groot!

Het bos is een regenwoud dus erg dicht begroeid. 18 km slingeren door het bos en heel even gestopt om de god van het bos te zien. De hoogste Kauri boom. Foto maken en weer door want we hadden gehoord dat het Trousonpark dat een stukje verder ligt meer de moeite waard is. In het Kauri bos staan dan toevallig de grootste, de dikste en de vierzusters waar iedereen dus voor stopt en een foto maakt maar niet echt boeiend. In het Trouson park hebben we een wandeling gemaakt van 1,5 uur. Is ook een regenwoud met Kauri bomen maar dan dus minder groot, niet dat ik het verschil zie hoor!

Eind bestemming was Baileys Beach waar we hebben geslapen in "The Hunky Dory" en gegeten in "The Funky Fish". We waren de enige in dit kleurijke, schattige hostel en daar hebben we de volgende ochtend ook van geprofiteerd. Lekker op de veranda ontbeten in het zonnetje heerlijk die rust!

Via Helensville en de Scenic Drive kwamen we aan op Piha Beach en Karakare Beach. Twee stranden met zwart zand. had ik nog nooit gezien en was super mooi. Daar gebleven voor de zonsondergang en toen terug naar Auckand. De "Scenic Drive" heeft heel veel bochten dus wij hebben hem op de terug weg omgedoopt tot the "Seasick road" maar we hebben het overleeft!