Kiespijn...
Deze week stond in het teken van mijn kies. Het begon dinsdagavond. Ik had net 2 meisjes ontmoet en met hun afgesproken om de volgende dag een mountainbike te huren en naar Hot Water Beach en Cathedral Cove te fietsen. Dus toen de pijn de volgende ochtend alleen maar erger was geworden heb ik me tot mijn kleine witte vriendjes, genaamd neurofen, gericht en die hebben me door de dag heen gesleept.
Om 9.00 regende het met bakken uit de hemel waarop mijn fietsmaatjes binnen 2 seconden besloten om een auto te huren. Ik liet me niet zo snel uit het veld slaan dus heb een half uurtje gewacht en ben toen met het zonnetje in m'n gezicht vertrokken. Van Whitianga naar Hot Water Beach is 20 km. Je gaat eerst met een klein voetgangerspontje over en daarna heuveltje op en heuveltje af. Was er binnen een uur dus was erg trots op mezelf. Want die heuvels zijn best pittig zeker als je elke keer net te laat schakelt en dus al je snelheid kwijt bent. Is nog best lastig mountainbiken met 21 versnellingen!
Hot Water Beach viel me eigenlijk een beetje tegen. Het was wel een vreemde gewaarwoording om tot je enkels in het water te staan, je voeten 5 cm in het stand te graven en ze bijna te verbranden. Zo heet was het! Maar een gat graven zat er niet echt in want zelfs bij laagtij was er niet veel ruime. Waarschijnlijk zal het water verder terugtrekken afhankelijk van de maanstand maar heb daar eigenlijk geen verstand van. Vond het wel een goede verklaring van mezelf ;-).

Volgende dag was de pijn zo erg dat ik besloot dat het tijd werd om een tandarts op te zoeken. Zeker gezien het feit dat ik nauwelijks nog iets kon eten. Rechts kauwen ging niet vanwege m'n kies en ik had het ook nog eens gepresteerd om dinsdagavond mijn gehemelte aan de linkerkant te branden aan een pizza. Teerde dus al 2 dagen op yohurt en bananen.
In Whitiaga was de tandarts druk en konden ze me toch echt pas op 6 juni helpen... Dus 1,5 uur gereden naar Thames waar 3 tandartsen zijn. Heb dus mijn planning beetje om moeten gooien en de westkust van Coromandel overgeslagen. In Thames kon ik bij tandarts nr 3 gelukkig terecht en het was niet best. Grote abscess. Hij had 2 opties. Of de kies eruit of antibiotica en pijnstillers. Ik koos toch nog maar even voor optie 2. Om nou 4 maanden rond te lopen met een gat in je mond vond ik ook zo wat.
In het hostel waren ondertussen wat leuke mensen gearriveerd. Karen en Jeff zijn beide gepensioneerd en hebben in Engeland alles verkocht (huis, auto, kleding echt alles!) en zijn nu de hele wereld aan het rond reizen. Was geweldig om al hun verhalen te horen. Ook Matt ontmoet. We spraken af om de volgende dag samen de Pinnacles track te gaan lopen. Is 3 uur naar de top. Iedereen was heel lief en zorgzaam voor me dus dat was fijn.
Helaas zat het weer flink tegen dus hebben Matt en ik een korte wandeling gemaakt en toen snel een cafe ingedoken om te schuilen voor de regen. 's Middags op de bank films liggen kijken. Ondertussen werd de pijn met het uur erger en nam ik veel te veel pijnstillers maar niets leek te helpen. Dus bedachten we, samen met 2 nederlandse jongens die net waren aangekomen, dat er niets anders op zat dan 's avond de pub in te duiken en de pijn te verdoven met alcohol. Super leuke avond gehad. Eerst in de pub waar live muziek was van de .. Brothers. 2 oudere mannen die voornamelijk Keltische muziek speelde. Wel erg gezellig hoor! Ondertussen gingen de rondjes shots, wiskey en bier rustig verder. De avond afgesloten in een andere tent waar ook een live band was maar dan meer rock, erg goed! Dronken maar nog steeds met gillende pijn mijn bedje in gedoken.
Volgende dag werd ik wakker met een opgezwollen wang en de pijn was zo mogelijk nog erger geworden. Heb toen besloten richting Tauranga te rijden want aangezien het weekend was waren de tandarts en huisarts gesloten. In Tauranga naar het ziekenhuis waar ze me na een intake rustig 2 uur hebben laten wachten terwijl ik met tranen in mijn ogen de pijn probeerde te verbijten. Toen ik ging vragen hoe lang het nog zou gaan duren, want anders ging ik even ergens koffie halen, zeiden ze dood leuk dat ik ook naar een Health & Accident centre kon waar ik sneller geholpen zou worden. Lekker is dat!

Vanochtend Mt Manganui beklommen was een pittige wandeling van 1,5 uur maar erg lekker en voelde me weer vrolijk. 's Middags heerlijk gelunched met een bagel brie en avocado. Dat is nog een voordeel van de pijnstillers, kan weer normaal eten!
Ben vanavond aangekomen in Rotorua. En blijf hier een paar dagen. Ik ga mezelf hier lekker verwennen want het draait hier allemaal om de spa's. Mis Maartje en Marieke nu wel natuurlijk!
6 Comments:
Hoi Mar!
vervelend je kiespijn maar je verhaal was toch leuk om te lezen! Ik hoop dat het nu alleemaal beter gaat. Ik ben ook weer terug in NL dus kan ik je verhaaltjes vaker lezen.
X, Zornitza
5:39 am
He Mariette,
Heb net Christian gesproken en we bleken een wederzijdse vriendin te hebben. Omdat ik wel erg nieuwsgierig was hoe het met je ging heeft hij me je link doorgestuurd. Wat een mooie verhalen (op je kies na) en plaatjes. Helemaal die stoere golfsurf acties!!!! Ik wil ook...
Liefs Rinske
12:34 am
au au..
zielig hoor!
heb beetje medelijden..
x han
1:31 pm
Hoi Mar,
Stoer die fietsactie, dus je komt als een gespierde atlete terug met als ontdekking dat sporten eigenlijk je ware passie is? Succes met de kies! We moeten een keer gaan msn-en!
NatXX
1:56 pm
Hoi Mariette,
Ben bij je moeder in Amsterdam. Wat maak je een mooie reis. Leuk om te lezen. Hoop dat je kies niet langer roet in het eten gooit.
Veel liefs van Hannie (en natuurlijk weet je wie ik ben!)
2:22 am
Hallo Mariette,
Je kent mij dan wel niet persoonlijk maar ongetwijfeld heb je mijn naam wel eens horen vallen door je moeder.
Wij zitten hier gezellig met een glaasje rose en hebben de side bekeken en vol bewondering naar de foto's gekeken , prachtig daar zijn wij het overeens.
Geniet van al het mooie en beterschap met je kies.
Groetjes Ans Doon
2:36 am
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home