Sunday, June 04, 2006

Van Gisborne naar Taupo

Na 12 nachten in The Chalet Surf Lodge, gesurft, veel films gekeken en alle tracks in de omgeving gelopen, was het tijd om verder te reizen. Eigenlijk zou ik maandag vertrekken maar kreeg een sms van Tanja dat ze richting Gisborne kwam dus besloot te wachten. Helaas had ze pech met haar auto en hebben we afgesproken om elkaar in Taupo weer te zien.

Op woensdag heb ik mijn spullen gepakt en heb ik afscheid moeten nemen van deze prachtige plek. Vooral aan Will, de hond, was ik erg gehecht. Hij stond 's ochtend voor de deur op me te wachten en dan gingen we samen ontbijten. Bijna elke dag liep hij met me mee naar het strand. Dat deed hij trouwens niet alleen met mij maar met iedereen die de straat overstak dus je kan wel zeggen dat dit hondje een geweldig leventje heeft! Hij krijgt van iedereen die in het hostel is aandacht en wordt zo'n 5 keer per dag uitgelaten!

Woensdag was een regenachtige dag dus mijn tripje naar de Mahia Peninsula, viel ondanks dat het nog steeds prachtig was, een beetje in het water. Ik bleef lekker droog in de auto zitten en alleen voor een snelle foto sprong ik eruit. Het plan was in Wairoa te blijven maar toen ik daar om 16u binnen reed werd ik niet echt vrolijk. Het regende nog steeds en er leek niet veel te beleven. Na een koffie ben ik dus maar weer de auto ingestapt en ben doorgereden naar Napier, de stad van de art deco. Toen ik aankwam was het al donker dus heb een lekker bord pasta voor mezelf gemaakt en heb de rest van de avond doorgebracht met het "luisteren" naar mijn audioboek.

Het is geweldig! Dan Brown, Deception Point. Ik ben in Wainui begonnen. Je zet je mp3 aan en ondertussen kan je gewoon je boodschappen doen, over het strand lopen, auto rijden en 's avonds val ik ermee in slaap. Klein nadeel is alleen dat ik dan om 3u 's nachts wakker wordt met de gillende Jackson5 in mijn oor. Boek is dan onder tussen uit en mijn mp3 gaat gewoon rustig door. Heb ondertussen ontdekt dat ik een timer functie heb, erg handig!

Donderdag ochtend heb ik een rondje door de stad gelopen en het zag er inderdaad wel leuk uit maar zoals altijd gaat het maar om een paar gebouwen. Nadat ik bij het zien van hun "grote" exporthaven een klein gniffeltje niet kon onderdrukken ben ik richting Taupo gereden waar ik rond 3u met Tanja aan de koffie zat.

Het was leuk haar weer te zien en bij te kletsen. Zij is al die weken in Auckland gebleven. Heeft daar in het hostel gewerkt, een auto gekocht en verder lekker in the Brown Kiwi gehangen. Zij heeft een Van dus slaapt in haar auto maar ik moest toch echt op zoek naar een bed. The rainbow lodge zeg er goed uit en was verwarmd. Want hoewel ik maandag nog op mijn slippertjes en een hemdje over het strand liep met mijn nieuwe vriendje Will is het de afgelopen dagen aanzienlijk kouder geworden.

Tanja vroeg de eigenaar van het hostel wat een veilige plek was voor haar om te slapen. Hij raadde een parkeerplaats aan het meer aan. Geweldig toch, 's ochtends wakker worden en je eerste kopje thee drinken met het uitzicht op mt Tongariro in de verte! Ik reed met haar mee en we zaten lekker knus en warm (ik in m'n nieuwe ski-jas gekocht bij the warehouse, 55 euro voor een heel ski pak!) in het licht van de zaklamp te kletsen. Heerlijk! Herrinerde me aan het feit dat ik kamperen zo geweldig vind. Helaas werden we vreed verstoord door iemand die besloot mijn raam aan de passagierskant in te slaan... Ik reageerde op impuls en ben op m'n sokken gillende op hem af gerend dat hij toch echt gauw weg moest bij mij auto! Hij stapte in zijn eigen auto en ik onthield het nummerbord. Politie gebeld, aangifte gedaan op het bureau en na een uur bracht een agent ons naar het hostel. Maar niet voordat hij vroeg of ik hem zou herkennen... Hij reed naar de achteringang en daar stapte iemand uit een politieauto. Het is ongelofelijk hoe moeilijk het is iemand met 100% zekerheid te identificeren terwijl je hem recht in zijn ogen hebt gekeken van 1 meter afstand. Hij heeft bekend en staat woensdag voor de rechter. Dat maak je in Nederland niet meer mee voor een ingeslagen ruitje!

Vrijdag was alles gelukkig snel geregeld en reed ik rond 12u weer met een nieuw ruitje rond. Tanja had in Auckland een Kiwi ontmoet, Dennis. Met z'n drieen hebben de middag doorgebracht met koffie drinken aan het meer en dan wel zelf gezette oploskoffie door water te koken op een kampeer stelletje. 's Middags zijn we naar Huka falls gereden waarna ik eenmaal in m'n hostel aangekomen door alle gebeurtenissen in slaap ben gevallen. Om 7u werd ik wakker en ben na een hapje te hebben gegeten nog koffie gaan drinken met Kirsty, wie ik in Napier ook had ontmoet, en een Engelse jongen die in Wainui langs is gekomen met de Kiwi experience. Ik weet z'n naam echt niet meer, zo gaat dat hier je ontmoet mensen zo kort, gaat het ene oor in en het ander uit.

2 Comments:

Blogger bram en nathalie said...

Jezus, wat een spannend verhaal, ik zat aan het beeld gekluisterd! Jij maakt echt wat mee zeg! Kan niet geloven dat je nu alweer bijna twee maanden weg bent, jij?
XXX Nat

2:35 am

 
Anonymous Anonymous said...

he Mar! wel dapper hoor dat je zo achter de boeven aan gaat! je maakt inderdaad heel wat mee! Je zal ondertussen wel heel goed kunnen surfen??
x Han

3:44 am

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home