Taranaki & Wellington

Vanuit Taupo ben ik zondag richting de westkust gereden, New Plymouth. In het midden van de uitstuping die Taranaki steekt de gelijk genaamde berg trots af tegen de vlakte eromheen. Na een redelijk rustig dagje op maandag, welke ik heb doorgebracht door langs wat mooie standjes te rijden en 's middag in slaap te vallen ;-), kwam ik dinsdag ochtend Kathrin in de i-site tegen. Ze was de avond ervoor in het hostel aangekomen en had net als ik een niet al te beste nacht achter de rug. Onze dorm werd namelijk de nacht ook bewoond door een amerikaans jongen die de hele nacht was wezen drinken in de pub en daarna besloot zijn hele bed onder te kotsen! Gelukkig sliepen 2 van zijn vrienden ook in onze dorm en die hebben alles netje opgeruimd terwijl hij nu toch wel de wc had gevonden..

Na een cappucino bleek al gauw dat we beiden eigenlijk wel mt Taranaki op wilden maar niet elleen dus een half uur later zaten we in de auto en om 13.00 stonden we op de track. Het was een wandeling van 3 a 4 uur dus we moesten doorlopen om voor donker terug te zijn. De man in het bezoekers centrum af ons de route en waarshuwde ons dat het bovenste gedeelte van de track ijzig kon zijn. Maar al gauw bleek dat niet aleen het bovenste gedeelte besneeuwd was maar al vanaf het begin waande we ons in een dun laagje witte poeder! Bovenaan hadden ze heel strategisch een bankje neergezet zodat we geweldig uitzicht hadden op de top die zich ook nog eens liet zien! Feit is namelijk dat Taranaki meestal gehuld is in wolken. Het was mijn 2de geweldige wandeling binnen een week!

Via Wanganui kwam ik donderdag aan bij Monique en Miles, wie ik in raglan heb ontmoet. Ze hebben een practig huisje in de heuvels van karori, een suburb van Wellington. Donderdag avond was erg gezellig, hele avond zitten kletsen met gin tonics erbij!

Vrijdag avond had ik om middernacht in het centrum afgesproken met Esther (Taupo), Kathrin & catharina (New Plymouth) kwamen om 3.30 jaja want we gingen voetbal kijken! Esther en ik doken eerst het nachtleven van Wellington in en ontdekte dat het hier barst van de leuke pubs, barretje en clubs. We belandde in een geweldig klein barretje waar we hebben gedanst totdat we tot onze schrik zagen dat we toch echt richting de pub moetsen waar we met de rest hadden afgesproken. Onder het genot van een ontbijtje hebben we de overwinning van Duistland gevierd en lag ik om 7uur eindelijk in m'n bedje!

Monique en Miles zijn nu voor een paar dagen naar Queenstown dus heb het rijk aleen. Net alsof ik thuis ben, heerlijk om even uit het backpackers wereldje te zijn. Vandaag druk opzoek naar werk want de plannen zijn iets gewijzigd ;-). Wordt vervolgt....